1. Bərk qışqırmaq, çığırmaq.
Mən əzilən bir sinfin hayqıran; Haq bağıran sədasından yarandım.
[Səriyyə xala] bağırmaq, ağlamaq istəyir, bacarmırdı.
Xaspolad bir də ucadan bağırdı.
□ Bar-bar bağırmaq – şiddətlə, var gücü ilə çığırmaq.
[Kərim baba:] – Bu şələni hara töküm? – deyə bar-bar bağırdı.
2. Böyürmək, nərə çəkmək.
Bir az daha irəliləmişdim ki, birdən-birə pələng yerindən sıçrayıb bağıra-bağıra (z.) üstümə gəldi.
3. Ağlamaq, haray salmaq, fəryad etmək. Bağırmaqdan uşağın az qala ürəyi partlamışdı.