BAŞIBƏLALI

sif. Çox müsibət çəkmiş, daim bəla və uğursuzluğa rast gələn, həmişə əziyyət və zəhmətdə olan; talesiz, bəxtsiz (bəzən istehza və ya tənə ilə deyilir).
Nə soxulmusan araya, a başıbəlalı fələ? Nə xəyal ilə olubsan belə iddialı, fələ. M.Ə.Sabir.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • BAŞIBƏLALI talesiz — bəxtsiz

Antonimlər (əks mənalı sözlər)

  • BAŞIBƏLALI BAŞIBƏLALI – BƏXTLİ Nə soxulmusan araya, a başıbəlalı fələ? (M.Ə.Sabir); Ağəli isə doğrudan da, deyəsən, bəxtli adam idi (C
BAŞIBATMIŞ
BAŞIBƏRK

Digər lüğətlərdə

вгоряча́х возмути́ться икну́ться стресс форсу́нщик ассе́мблер бумагоре́зальный груздо́к дифференциа́л камергерский ключ манга́л подня́ть голос принадлежа́ть рдеть чесно́к camera operator cryoprotectant fjord goodly obliteration rainwater краснобай приравнять теплофикация цилиндровый