beggar1
n 1. dilənçi; yolçu; 2. kasıb, yoxsul; poor ~ yazıq, fağır, biçarə, zavallı; unfortunate ~bəxtsiz / talesiz adam;
◊ a ~ on horseback bambılı, cırtqoz
beggar2
v yoxsullaşdınnaq, kasıblatmaq, dilənçi vəziyyətinə salmaq; to ~ oneself özünü var-yoxdan çıxartmaq, özünü dilənçi halına salmaq