BELBAĞLAMA

is. etnoqr. Keçmişdə gəlin köçürüldüyü zaman oğlanın yaxın qohumlarından birinin dəsmal və s. ilə gəlinin belini bağlama adəti.
Belbağlamanın icrasından sonra, Kiçikbəyimin bir qoluna İbrahim xan, o birisinə Vaqif girib, kallayının ortasına gətirdilər. Çəmənzəminli.

BELBAĞI
BELÇİKALI

Digər lüğətlərdə

-очниц-(а) вальцо́вый губи́тельный зада́точный кузнецо́в перетка́ть прове́шивание схимона́х эхоло́т вя́литься заполоска́ться клеветни́ца лёгкость на э́тих днях хлеб decoction featheriness Hecate hematology jujube-plum pitter-patter simurgh виляние женьшень оброк