BETRAY

v 1. xəyanət etmək, xain çıxmaq, satqınlıq etmək; He betrayed his principles O öz principlərinə xəyanət etdi; 2. ələ vermək, satmaq; to ~ oneself 1) özünü ələ vermək; 2) bilmədən ağzından qaçırmaq; His face betrays his fear Onun üzündən, görünür ki, o qorxur; 3. doğrultmamaq (etimadı, ümidi); He betrayed my trust in him O mənim ona olan etimadımı doğrultmadı

BETOOK
BETRAYAL