BİDAD

[ fars. ]
1. Zülm, əzab, əziyyət.
□ Bidad etmək (eləmək) – zülm etmək.
Xublar kim bu qədər könlümə bidad eylər; Bir usanmaz çəkə əl, dil dögümüş, ahən imiş. S.Ə.Şirvani.
Onu rahat öldürmüşdür Bəypolad; Sinəmə dağ çəkmiş, eyləmiş bidad. A.Səhhət.
[Ağabala] danışırdı ki, qolçomaq tayfası kənddə bidad eləyir. S.Rəhimov.

Dad-bidad – bax dad.
2. məc. Amansız, rəhmsiz.
Cismi-zarım tiği-bidadından oldu çak-çak. Füzuli.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • BİDAD bidad bax əzab
BİÇMƏK
BİDAMAQ

Digər lüğətlərdə

гипе́рбола именно́й контраге́нт обестолко́веть переклепа́ть согласи́тельный триеди́ный до́менка оберто́н симметри́чно песцовка allele Athelstan Athens Belzebub chock-a-block co-tidal elbow-rest grindstone lax melos passability rainout riskiness stretch-out