BİHÖRMƏT1
ə. hörmətlə, ehtiramla.
BİHÖRMƏT2
f. və ə. 1) hörmətsiz, rüsvay; 2) hörmət gözləməyən, sırtıq; 3) hörmətdən düşmüş, təhqir edilmiş.
BİHÖRMƏT1
ə. hörmətlə, ehtiramla.
BİHÖRMƏT2
f. və ə. 1) hörmətsiz, rüsvay; 2) hörmət gözləməyən, sırtıq; 3) hörmətdən düşmüş, təhqir edilmiş.
sif. və zərf [fars. bi… və ər. hürmət] Hörmətsiz. [Səadət xanım:] Bağışlayın, əgər məndən bihörmət iş baş vermişsə, üzr istəyirəm… Mir Cəlal
Полностью »fars. bi- + ər. hürmət Hörmətsiz. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Ancaq indi versəm, bütün xanların, paşaların içində bihörmət olub gedərik
Полностью »