Dəryayi-bihüdud idi çərxi-zümürrüdin; Könlüm misalı mövczənü biqərar idi.
// Hədsiz, son dərəcə.
İstəyir məxluq ona təzim qılsın, bihüdud; Saxlasın hər ehtiramın, söyləsin nadir vücud.
BİHÜDUD
sif. [ fars. bi… və ər. hüdud] Hüdudsuz, nəhayətsiz, ucsuz-bucaqsız.
// Hədsiz, son dərəcə.
// Hədsiz, son dərəcə.