f. 1) hünərsiz; 2) istedadsız, bacarıqsız.
bihünər
прил. 1. неумелый 2. робкий, несмелый
sif. [fars.] Hünərsiz, bacarıqsız. Kərəmsiz kimsəni hər yerdə gördüm, bihünər gördüm. M.V.Vidadi. …Heç kafər bəndəyə düçar olmasın; Ev-eşiyi murdar, b