BİTMƏK

BİTMƏK I f. Tamam olmaq, başa çatmaq. Səd şükür ki, qış tükəndi, bitdi; Novruz gəlib, bahar yetdi (A.Səhhət).

BİTMƏK II f. Yetişmək, çıxmaq, cücərmək. Bağçamızda gül bitdi; Lalə bitdi, gül bitdi; Vətəndə bir bağ saldıq; Hər nə əkdik, gül bitdi (Bayatı).

BİTİRMƏK
BİZ

Digər lüğətlərdə

автоно́мно ордина́рность пло́ский предрасполага́ть протара́ниваться часть штатга́льтер безразли́чно где группирова́ние нафтизи́нный оппозицио́нность потребля́ть размока́ть россия́нка лебездить рохкач чагвой gin-shop hay-heating Laccadive Islands ministering self-teacher моська накинуть спикер