sif. [fars. bi… və ər. tərbiyə] Tərbiyəsiz
прил. 1. невоспитанный. Bitərbiyə adam невоспитанный человек 2. невежливый, неучтивый
s. bax tərbiyəsiz II
bitərbiyə bax tərbiyəsiz
BİTƏRBİYƏ(T) f. və ə. 1) baxımsız, bəslənməmiş; becərilməmiş; 2) tərbiyəsiz, ədəbsiz