biçimsiz
biçimsiz
прил. 1. бедендин кӀалуб дуьзгуьн тушир, кӀалубсуз, кӀалуб авачир, мешребсуз; кӀвечӀи, эйбежер, чкӀай; 2
Полностью »BİÇİMSİZ – YÖNDƏMLİ Qısaboylu, biçimsiz bir adam sol ayağını çəkə-çəkə içəri girdi (A.Şaiq); Heç olmasa, sir-sifəti yöndəmli idi (“Ulduz”)
Полностью »прил. 1. нестройный, неуклюжий, нескладный, несоразмерный. Biçimsiz bədən нестройное тело 2. плохо скроенный, плохо сшитый
Полностью »sif. 1. Bədən quruluşu, görünüşü pis; bədəni qeyri-mütənasib, eybəcər, yöndəmsiz. Biçimsiz adam. Biçimsiz bədən
Полностью »