BİÇİMSİZ

sif.
1. Bədən quruluşu, görünüşü pis; bədəni qeyri-mütənasib, eybəcər, yöndəmsiz. Biçimsiz adam. Biçimsiz bədən.
– Qısaboylu, biçimsiz bir adam sol ayağını çəkə-çəkə içəri girdi. A.Şaiq.

2. Pis biçilmiş, pis tikilmiş, yaraşıqsız, səliqəsiz, tənasübsüz. Biçimsiz paltar.
– Şəkildə görünən zatın … əynindəki gen və biçimsiz şalvar, onun ayağındakı qıvraq çarıq qızın diqqətini özünə cəlb etmişdi. M.S.Ordubadi.

3. Ümumiyyətlə, pis, çirkin, kobud mənasında.
[Jenya:] Biçimsiz və tez-tez dəyişib, başqa rəng alan düşüncələr səni tez-tez o tərəf-bu tərəfə çırparaq yormaqdadır. M.S.Ordubadi.
Vaxtı ilə musiqidə formalizm tərəfdarları da melodiyanı nizamsız və biçimsiz kobud səslər yığını ilə əvəz etmişdilər. Ə.Bədəlbəyli.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • BİÇİMSİZ biçimsiz bax eybəcər
  • BİÇİMSİZ yöndəmsiz — eybəcər
  • BİÇİMSİZ tənasübsüz — səliqəsiz

Antonimlər (əks mənalı sözlər)

  • BİÇİMSİZ BİÇİMSİZ – YÖNDƏMLİ Qısaboylu, biçimsiz bir adam sol ayağını çəkə-çəkə içəri girdi (A.Şaiq); Heç olmasa, sir-sifəti yöndəmli idi (“Ulduz”)
BİÇİMLİ
BİÇİMSİZLƏŞDİRİLMƏK

Digər lüğətlərdə

вклепа́ться напа́ривать отмерза́ние отмерза́ть отсече́ние перева́ливаться поджига́тельский порта́льный сердцее́д уме́ршая корне́тский омусульма́ниться переобучи́ться пла́тный сви́нка циркуля́ция housebreaking percussive werewolf благой дивить миля Реомюр сияние фуражировка