BİƏMƏL

sif. [ fars. bi… və ər. əməl] Dediyinə və ya deyilənə əməl etməyən; boşboğaz, bekara.
□ Alimi-biəməl – bax alim.
BİƏLACLIQ
BİƏNCAM

Digər lüğətlərdə

вка́чивать по-эквадо́рски просты́нуть уступа́ться эфи́рный должностно́й ком... лесопоса́дка описа́тельно подзуди́ть припа́хивать сбега́ться скаути́зм скорблый хоуз crêpe de Chine hemorrhagic septicemia mass formation meeting-house statical West Bromwich гидро- граммофон синхроскоп умильный