BOĞUCU

sif.
1. Tənəffüsü çətinləşdirən, boğan. Boğucu tüstü. Boğucu hava.

– Kərimbəy qapını açanda, ağır və boğucu isti hava onu vurdu. Mir Cəlal.

2. Nəfəs yollarını zəhərləyən. Boğucu qaz.

BOĞUCU BOĞUCU – TƏMİZ Göytəpənin üstünə boğucu, ağır qaranlıq çökmüşdü (İ.Şıxlı); Gecə yağış yağdığına görə səhərin havası çox saf və təmiz idi (S

Digər lüğətlərdə

boğucu

boğucu
Tam oxu »
Azərbaycan Dilinin Orfoqrafiya Lüğəti
BOĞUCU

прил. 1. бамишдай, ял кьадай, нефес заланардай (мес. гум, гьава); 2. туьтер ккудай, нефесдин рекьер зегьерламишдай; boğucu qaz бамишдай газ
Tam oxu »
Azərbaycanca-ləzgicə lüğəti
BOĞUCU

s. suffocating, choking, stifling; ~ şərait / atmosfer stifling atmosphere; ~ isti stifling heat; ~ qaz kim
Tam oxu »
Azərbaycanca-ingiliscə lüğət
BOĞUCU

BOĞUCU – TƏMİZ Göytəpənin üstünə boğucu, ağır qaranlıq çökmüşdü (İ.Şıxlı); Gecə yağış yağdığına görə səhərin havası çox saf və təmiz idi (S
Tam oxu »
Azərbaycan dilinin antonimlər lüğəti
BOĞUCU

прил. 1. удушливый, удушающий. Boğucu qazlar удушливые газы, boğucu maddələr удушающие вещества 2. душный, спёртый (о воздухе)
Tam oxu »
Azərbaycanca-rusca lüğət
boğucu

sif. suffocant, -e, asphyxiant, -e ; ~ qaz kim. gaz m asphyxiant
Tam oxu »
Azərbaycanca-fransızca lüğət
BOĞUCU

удушливый
Tam oxu »
Azərbaycanca-rusca lüğət