BOĞUQ

sif.
1. Boğulmuş. Boğuq barama (qurdları boğulmuş barama). Ağzı boğuq çuval (ağzı iplə boğulmuş çuval).
2. Aydın olmayan, aydın eşidilməyən, ahəngdar olmayan; tutqun, zəif.
Dünyanı görməyirsən ki… deyən, rəfiqini boğazında tıxılan boğuq bir səda ilə salamladı. M.Ə.Sabir.
Dərədən boğuq bir səs eşitdim, ildırım sürəti ilə dərəyə atıldım. A.Şaiq.
…Söyüdlü dərənin sonundan boğuq bir gurultu gəlirdi. Ə.Məmmədxanlı.
Meşədə boğuq bir güllə səsi eşidildi. M.Hüseyn.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • BOĞUQ tutqun — zəif
  • BOĞUQ büzülü — yığılı

Antonimlər (əks mənalı sözlər)

  • BOĞUQ BOĞUQ – AYDIN Allahyar kənd itlərinin boğuq səsini eşidib ürəkləndi (İ.Şıxlı); Kükrəyib daşan Kürün qıjıltısı daha aydın eşidilirdi (İ
BOĞUCULUQ
BOĞUQLUQ

Digər lüğətlərdə

вихрево́й иска́лывание микрофо́нный отве́тственно перекра́иваться черноко́жий ше́ртинговый булава́ закрытое мо́ре неру́сский переква́ситься применя́ть рефери́ровать цига́рка оскорь fourpence resurge supererogatory truly австриец нарубить неизгладимый нерешённый рассольник экскреты