boyun
сущ. 1. гардан; əyri boyun какур гардан; 2. хев (пекинин гардандилай элкъведай пай); paltonun boynu палтудин хев; 3
Tam oxu »Qılıncın tiyəsi ilə dəstəyin birləşdiyi yerə “boyun” deyiblər. Arabanın qolunun oxa birləşdiyi yerə indi də “boyun” deyirlər
Tam oxu »I. i. neck; bir kəsin boynuna atılmaq to fall* on smb.’s neck; qolunu bir kəsin boynuna salmaq to fling* / to throw* one’s arms round smb
Tam oxu »BOYUN (başı bədənə birləşdirən hissə) Fərid boynundakı qalstuku açdı, Qaragiləyə uzatdı (M.İbrahimov); BOĞAZ [Həmzə:] Çox bədəbəd eləsə, sallam ipi bo
Tam oxu »I сущ. 1. шея. Boynunu qucaqlamaq обнимать за шею 2. ворот одежды 3. устар. пара (рабочих быков, буйволов) 4
Tam oxu »I (Ağdam, Bərdə, Qazax, Şəmkir, Şuşa) araba və ya kotana qoşulan cüt öküz, kəl. – Üş boyun qoşmuşdux, gənə yoxuşu çıxa bilmirdix’ (Ağdam); – Yerə baxı
Tam oxu »is. cou m ; encolure f ; özünün boynunu sındırmaq rompre (se) le cou, casser (se) le cou ; bir kəsin boynuna atılmaq jeter (tt)(se) au cou de qn ; onu
Tam oxu »is. 1. Başın bədənlə birləşən hissəsi. Yoğun boyun. Əyri boyun. Uzun boyun. Boynundan yapışmaq. 2. Paltarın, boğazı dövrələyən hissəsi
Tam oxu »