BOĞAZLAMAQ

f.
1. Boğazından yapışmaq (tutmaq, yaxalamaq).
Vəznəli kişi qorodovoylara qışqırdı, tez məhkumu boğazladılar. Mir Cəlal.

2. Boğazını kəsmək, boğazını üzmək, boğmaq. Tülkü toyuğu boğazladı.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • BOĞAZLAMAQ BOĞAZLAMAQ (boğazından yapışmaq) Tutub boğazladı nəhayət onu; Qanrıldı çalmağa, çala bilmədi (M.Rahim); XIRPALAMAQ Əsəd tələsik qapını açan kimi Nəbi
  • BOĞAZLAMAQ tutmaq — yaxalamaq
  • BOĞAZLAMAQ kəsmək — üzmək
BOĞAZLAMA
BOĞAZLANMAQ

Digər lüğətlərdə

беспри́быльный воро́жка ла́ты мокрёшенький предлежа́ть прямосло́йный беднота́ вдо́сталь глухая крапи́ва золототы́сячник морщи́ниться недожа́ривать озвере́ние от а до я отреве́ться Пресвяты́й счи́тывать conjuration deep-mouthed district visitor headmost noct- submineering любимица санки