1. Bir şeyə bulaşmış, batmış. Bulaşıq qaşıq.
– [Uşaq] yayın istisində tərləyə-tərləyə həyəti süpürər, bulaşıq qabları yuyar, gedib ağasının dükanının qabağını süpürər, sulayardı.
2. Zığlı, kirli. Bulaşıq göz.
3. Tutqun, aydın olmayan.
прил. 1. кьацӀай, са куьнай ктад хьанвай; bulaşıq qazan кьацӀай къажгъан; bulaşıq qaşıq кьацӀай тӀур; 2
Tam oxu »BULAŞIQ – TƏMİZ Bilmirsən axşamdan qalan bulaşıq qabları yumaq lazımdır? (A.Şaiq); Təmiz qaşıqları götürüb yerinə qoydular
Tam oxu »прил. 1. испачканный, грязный 2. замазанный, засаленный, измазанный 3. немытый (о посуде)
Tam oxu »