BURACAX

(Şəki)
1. ağacdan meyvə dərmək üçün ucu haça, uzun ağac. – Əl çatmiyən yerrərdəki meyvəni buracaxnan buruf saldım
2. təndirin odunu qarışdırmaq üçün uzun ağac. – Buracağı gəti, təndiri qarışdırım
BUNCUL
BURAĞAC
пропонтировать реорганизацио́нный уклони́стский гала́нтно не́кое некта́рники огради́тельный перемеша́ться пересе́ять растопля́ться тонна́жность три́ер bismuth civilization conversational dermatitis euphuistic Kingston mitrewort psycho- steam cabinet гипнотизм злить наседать тяп-ляп