BUĞLAMA
1. “Buğlamaq”dan f.is.
2. is. aşp. Buğda bişirilən ət; bozartma.
Xörək adıdır, bozartmanın bir növüdür: azca su vurur, öz buğunda bişirirlər. Buğ kəlməsi əsasında əmələ gəlib, “buğda bişən” deməkdir
Tam oxu »I сущ. 1. от глаг. buğlamaq, парение 2. картофельное пюре II прил. пареный. Buğlama ət пареное мясо
Tam oxu »I (Dərbənd) içərisinə kişmiş və turşu doldurularaq bişirilən balıq. – Bu gün anam buğlama pişiritdi, kitso <gedirsənsə> kitəğ, yiyağ II
Tam oxu »