BÜDRƏMƏK

f.
1. Yeriyərkən müvazinəti itirmək, yerişi pozulmaq.
Hamı tökülürlər Araza, ortasında Hacı Qaranın atı büdrəyir. M.F.Axundzadə.
Onlar bərk-bərk bir-birinin əlindən tutur, heyrətdən böyümüş gözləri ilə ayaqlarının altını görmədən, büdrəyərək yeriyirdilər. M.İbrahimov.

2. məc. Yolunu azmaq, sapmaq, yanılmaq.
Büdrəyənin, yıxılanın qolundan tutar; Qoy hamının işi getsin, deyə qabağa. S.Vurğun.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • BÜDRƏMƏK yıxılmaq
  • BÜDRƏMƏK sapmaq — yanılmaq

Antonimlər (əks mənalı sözlər)

  • BÜDRƏMƏK BÜDRƏMƏK – DURMAQ Vaxt olub ki, büdrəmişəm, yenə durmuşam (T.Şahdağlı)

Etimologiya

  • BÜDRƏMƏK Bud (ayaq) sözü ilə bağlıdır, –rə şəkilçisi feil düzəlib. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
BÜDRƏMƏ
BÜĞZ

Digər lüğətlərdə

звёнышко негостеприи́мный огради́тель первобы́тный стани́чка филиро́вка хло́потный шоферня́ вы́плюнуть имити́ровать неблагожела́тельно незабве́нный сепик Candlemas chaseable drift-pin parisite внутренности заклание запахать насаливать популярный соумышленница ублюдок фигурист