BÜKÜLMƏK

f.
1. Qatlanmaq, əyilmək, bükük hala düşmək.
Qəhrəman … [Xavərin] dizlərinin büküldüyünü və qeyri-ixtiyari yerə oturduğunu gördü. M.İbrahimov.
[Tamara:] Külək əsər, gül bükülər. S.Vurğun.

2. Əyilmək, ikiqat olmaq, belini əymək. Beli bükülmək. Boynu bükülmək.
– Həcər cəld bükülüb evə girdi. S.Rəhimov.

3. məch. Sarınmaq, bürüdülmək.
Xına bir kağız parçasına bükülmüşdü. C.Məmmədquluzadə.

4. məch. Müəyyən qaydada qatlanmaq.
Kiçik və ipək parçalar bükülüb, güvə dəyməmək üçün tütünə qoyuldu. M.S.Ordubadi.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • BÜKÜLMƏK sarınmaq — bürdülmək
  • BÜKÜLMƏK qatlanmaq — əyilmək

Antonimlər (əks mənalı sözlər)

  • BÜKÜLMƏK BÜKÜLMƏK – AÇILMAQ Xına bir kağız parçasına bükülmüşdü (C.Məmmədquluzadə); Vəlinin gətirdiyi bağlama açılmadı ki, açılmadı
BÜKÜLMƏ
BÜKÜLMƏYƏN

Digər lüğətlərdə

борт... настрое́ние не наро́чно оживотвори́ться пансио́нский хище́ние агу́л альтруи́зм безыску́сственность жестикуля́ция заора́ть одногла́зый отры́ться парано́йя рос... столя́рничать экомоби́ль catalectic diatribe efficiency report ophite subaudio малопитательный мода ровно