1. Bükülmüş, qatlanmış halda olan. Bükülü köynək. Bükülü paltar.
// Örtülmüş. Bükülü kitab.
2. Bir şeyə sarınmış. Bükülü qutu. Bükülü şeyləri aç.
– Poçtalyon geri qayıdandan sonra İmran Əzizin otağına çıxıb, bükülü kağızı açdı.
3. İs. mənasında. Bükülmüş şey.
Sarina bükülünü açıb, Tolstoyun “Sevastopol hekayələri” kitabçasını … gördü.
// “Bir” sözü ilə: bir bükülü – içinə müəyyən miqdarda şey bükülmüş.
Usta Qiyas əlini cibinə salır, bir bükülü pulu onun qabağına qoyur.