1. Körpə uşağı bələməyə məxsus sarğı, qundaq.
Dürdanə xanım dad təpdi ki, mənim qızım hələ körpədir; nə bilim, bələkdən təzə çıxıb.
[Şair] içəri girib, Afaqın başı yanındakı kiçik bələyə yaxınlaşdı.
2. Çıx.
halında: bələkdən – lap körpəlikdən, uşaqlıqdan.
[Qarı:] Vallah, deyəsən ki, onun bu savaşdan ölən oğluna guya mən bələkdən nişanlıymışam.
