CAHIL

sif. dan. [ ər. ] Cavan, gənc. [Qulu:] [Yusif] bəli, hələ cahıldır.
Pis günlər görməyibdir. N.Nərimanov.
Bu halda yanımıza bir suyuşirin, üzünurlu, cahıl gəlin gəldi, qucağında ay parçası kimi bir qız uşağı. E.Sultanov.

// is. mənasında. Cavan oğlan.
[Məşədi İbad:] …İndiki ahıllar, indiki cahıllardan min pay yaxşıdırlar. Ü.Hacıbəyov.
Qədimdə belə bir qayda vardı: gəlin aparan zaman o məhəllənin cahılları faytonun qabağını kəsərdi. H.Sarabski.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • CAHIL cahıl bax cavan
CAHANŞÜMULLUQ
CAHIL-CUHUL

Digər lüğətlərdə

анти́чность домово́дка кардио́лог комфо́ртный кусти́ще неистреби́мый панто́граф реконверсио́нный филиппи́нец храни́ть выде́рживание кунстка́мера недопа́ивать перегру́зочный пошлова́тый сверхра́нний batata candid camera constitutionally imitate serfdom splinterproof клокотать отчаяться стратификация