CAHIL

sif. dan. [ ər. ] Cavan, gənc. [Qulu:] [Yusif] bəli, hələ cahıldır.
Pis günlər görməyibdir. N.Nərimanov.
Bu halda yanımıza bir suyuşirin, üzünurlu, cahıl gəlin gəldi, qucağında ay parçası kimi bir qız uşağı. E.Sultanov.

// is. mənasında. Cavan oğlan.
[Məşədi İbad:] …İndiki ahıllar, indiki cahıllardan min pay yaxşıdırlar. Ü.Hacıbəyov.
Qədimdə belə bir qayda vardı: gəlin aparan zaman o məhəllənin cahılları faytonun qabağını kəsərdi. H.Sarabski.

Синонимы

  • CAHIL cahıl bax cavan
CAHANŞÜMULLUQ
CAHIL-CUHUL

Значение слова в других словарях

инстру́кторский итальянома́ния кососло́й скоропали́тельность ферментацио́нный экспре́ссия запу́танно повелева́ться подвари́ть правово́й сюрреалисти́ческий холодры́га dabbler deprecatory endonuclease hagiocracy osculation paintress practise prey ramose soft-spot tactics вымыслить древесный олицетворять