CÖVR-CƏFA

is. [ ər. ] klas. Bax cövr.
Bən nə təriqü vəchlə cövrü cəfadən usanım; Çünki həmişə yarımın cövrü cəfası yarədi. Nəsimi.
Ey bivəfa, məni cana yetirdin; Bunca cövrü cəfa birdən olurmu? Q.Zakir.

□ Cövr-cəfa etmək (eləmək) – zülm etmək, əzab vermək, incitmək.
Hər qədər eyləyəsən cövrü-cəfa; Mən sənə eyləməzəm qeyri-vəfa. S.Ə.Şirvani.

CÖVR
CÖVÜZ

Digər lüğətlərdə

злопа́мятствовать и́стинный крест пенкоснима́тельский прореве́ться забуксова́ть кроликово́дческий переда́ривание психоло́гия фотообо́и кашик медальон околеть утимить(ся) ammoniac arch-buttress carbohydrate incoming Leonard sea-swine блеяние калечиться озадаченность подоходный рододендрон силосный