CÜBBƏ

is. [ ər. ] Keçmişdə: üstdən geyilən uzun ətəkli, enli, düyməsiz geyim.
Qocalarımız, cavanlarımız uzun börk qoyardılar, təpəçuxa və cübbə geyərdilər. Ə.Qəmküsar.
[Vəzir Xacə Məsuda:] Buyur, tez mənim qırmızı cübbəmi versinlər, kəhər atımı yəhərləsinlər, eşitdinmi? M.F.Axundzadə.
Uzun tirmə cübbə geymiş məmurlar [vəliəhdi] əhatə etmişlər. P.Makulu.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • CÜBBƏ cübbə bax xələt 1
CUVAR
CÜBBƏLİ

Digər lüğətlərdə

апостро́фа вои́нственно криминалисти́ческий лы́синка медвежкова́то отходи́ть пропове́дователь асте́ник герц двули́чность изда́ть обры́вистость распрости́ться са́ночки смуща́ться ату стаксель bream gillie perceptible self-murder teletron voluntaryist перепончатокрылый подкоситься