CƏHRƏ

сущ. 1. чхра; 2. пер. чӀуру, саз тушир, гьакӀан примитив затӀунин гьакъинда.
CƏHƏTCƏ
CƏHRƏÇİ
OBASTAN VİKİ
Cəhrə
Cəhrə — yun, pambıq və ipək liflərdən ip əyirmək üçün alətdir. Güman edilir ki, fars dilindən alınma sözdür və mənşəyi cəhrənin çıxartdığı cırıltı səsi ilə bağlıdır. Azərbaycan xalçaçılığında bu alət əvəzedilməzdir. Yun, pambıq və ipək liflərdən eşilməklə (burulmaqla) ip əyrilir. Cəhrə bir neçə hissədən ibarətdir. Top (pərli və ya bütöv ola bilər), ön və arxa qollar, iy, döşək (ön, alt və arxa döşəklər), tağalaq və kiriş (top və iyi birləşdirən ip). Kiriş əsasən qoyun dərisindən hazırlanır.

Digər lüğətlərdə

агрофи́рма заковыря́ть листа́ться опозда́ние переосвиде́тельствование прерва́ться раззадо́риваться штука́рство вына́шиваться дирижи́роваться ко́мплексный кочкова́тый нажа́ловаться портя́ночки секрет полишине́ля та́рник чванли́вость balance-mistress bastille bested subsystem we липняк подопреть самум