CƏHRƏÇİLİK
сущ. куьгьн. чхрачивал, чхрадал гъалар авунин кӀвалах, пеше.
сущ. 1. занятие, работа пряхи; ручное прядение 2. занятие, работа мастера, изготовляющего прялки, самопрялки; изготовление прялок, самопрялок; cəhrəçi
Tam oxu »is. köhn. Cəhrədə yun əyirmə işi, peşəsi. Fatma cəhrəçilik edib bir növ gündəlik çörəyini qazanırdı. S
Tam oxu »