DINQIR

is. məh.
1. Qavala oxşayan çalğı aləti.
Qapıda qulluq edən uzunsaçlı müridlərdən biri dınqır çalmağa başladı. S.Şamilov.
[Cahandar ağa Molla Sadığa:] – Kəs səsini, dınqıra süzən qurumsaq! İ.Şıxlı.

2. Kiçik qutu.
3. bax danqır.
DINQILTI
DIRILDAMAQ

Digər lüğətlərdə

обезу́меть повыду́мывать приёмочная прогора́ть раскочега́рить расхоте́ться трансфе́рт фойе́ шлир впорхну́ть жура́вль в небе изощря́ться косну́ться крити́ческий реализм монометалли́ческий перестро́йка пучи́на мелюзга ambiphony balsa Carolinian prenuclear выноситься пескарь плести