сущ. от глаг. düzmək :
1. нанизывание, надевание на нитку и т.п.
2. расстановка (порядок, последовательность размещения чего-л. )
3. строит. укладка. “Yanı üstə” düzmə укладка “на ребро”, “dikinə” düzmə укладка “стоймя”
1. “Düzmək”dən f.is. 2. is. Kələk, hiylə, fırıldaq. A qoca bic!… Yenə nə olub, nə düzmən var? S.Rəhman
Tam oxu »1. f.is. кил. düzmək; 2. сущ. гьилле, келек, кьуьруьк; ** düzmə hörgü палчух ва мс. алкӀурдай затӀ галачиз эцигдай цал ва мс
Tam oxu »