DƏYMƏK₂

f.
1. Dəymiş hala gəlmək; yetişmək. Taxıl dəymişdir. Tut dəymişdir. – Ağac meyvəni dəyənə qədər saxlar. ( Ata. sözü ).
Yavaş-yavaş dəyər, bitər; Ləzzətli, dadlı meyvələr. A.Səhhət.
Bu yerin misli yoxdur əncir-üzüm dəyəndə. S.Rüstəm.

2. Yetişmək (çiban, yara haqqında).

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • DƏYMƏK yoxlamaq
  • DƏYMƏK yıxılmaq — ilişmək
  • DƏYMƏK toxunmaq
  • DƏYMƏK soyuqlamaq
  • DƏYMƏK yetişmək
  • DƏYMƏK 1. DƏYMƏK Yavaş-yavaş dəyər bitər; Ləzzətli, dadlı meyvələr (A.Səhhət); YETİŞMƏK ..Şitillər böyüyər, bağım bağ olar; Meyvələr yetişər, kefim çağ olar

Omonimlər

  • DƏYMƏK DƏYMƏK I f. Toxunmaq. Daş atanın daşı özünə dəysin; Toxunmasın dırnağına Vətənin (Aşıq Şəmşir). DƏYMƏK II f
DƏYMƏK₁
DƏYMƏQAÇ

Digər lüğətlərdə