1. İnkar etmək, boynuna almamaq, boynundan atmaq. Bildiyini danmaq. Öz sözünü danmaq.
– [Şərəfnisə xanım:] Yaxşısı budur ki, danaram, deyərəm ki, heç vaxt ağlamırdım.
Zeynal başını aşağı sallamışdı. İlk istintaqda söylədiyi bir sözü dana bilməyəcəkdi.
[Mürşüd:] Ay İnci, guya mən evli olduğumu danıram?
// Bir şeyin mövcud olduğunu qəbul etməmək, rədd etmək, inkar etmək.
[Qədir:] Mən yekəlikdə adamın diriliyini danırlar.
2. Gizləmək.
[Nəbi:] Həcər, nə olub ki, yeriyə bilmirsən? Həcər yaralandığını ondan danıb cavab verdi… “”.
Uzaqlarda, bəlkə dağlar dalında; Nişanlın var, onu məndən danırsan?
Sevirəm, nə danım, sevirəm.