DARĞIN

sif.
1. İncik, dərdli, küskün, pərişan, pərt.
İyirmi beş bahar görmüş olan bu adam altmış xəzan keçirmiş qocalar qədər yorğun, darğın, ölgün görünürdü. A.Şaiq.
Böyük bir şairin darğın xəyalı; Vətən çöllərini pərişan gəzir… S.Vurğun.
Düşündürür onu insanın halı; Darğındır nə qədər fikri, xəyalı!… M.Rahim.

2. Hiddətli, qəzəbli.
Darğın sular kimi coşub çağladım; Gözümdən od çıxdı, başımdan duman. M.Müşfiq.

Синонимы

  • DARĞIN incik — dərdli — küskün — pərişan — pərt
  • DARĞIN hiddətli — qəzəbli

Этимология

  • DARĞIN “Hirsli” anlamında işlədilir. Qədim bir deyimdə oxuyuruq: “heç düşün­mür­sən ki, sevgilin arğınmı, darğınmı, yorğunmu?” Dar-ğın, dar-ıl-maq sözlərində
DARĞAN
DARĞINLIQ

Значение слова в других словарях