DAĞDAR

sif. [ fars. ] klas. Dağlı, ürəyi dağlı, çox kədərli, yaralı. Dağidar ürək.
// İs. mənasında. Ürəyi dağlı adam.
Ey sariban, qətarimizi kuyi-yarə çək; Rəhm et, bu dağidarları laləzarə çək. S.Ə.Şirvani.

□ Dağ(i)dar etmək məc. – yaralamaq, dağlamaq.
DAĞDAĞANLIQ
DAĞDİBİ

Digər lüğətlərdə

воспламени́ться дупле́тный отма́лываться отче́рпывать понука́тельство потаску́н продебюти́ровать пятна́дцатая сверши́ть увива́ть чухо́нец втира́ние генсе́к жжёная магне́зия мота́ние прозва́ть шестиуго́льный falk Gillian reeding sex hormone tide-gate unascertained эвакуация эпикурейский