DEDUKTİV

прил. пед. , псих. дедуктивный (применяющий дедукцию, пользующийся дедукцией, основанный на дедукции). Deduktiv məntiqi nəticə дедуктивное умозаключение, deduktiv metod дедуктивный метод, deduktiv analiz (təhlil) дедуктивный анализ
DEDUKSİYA
DEFEKT
OBASTAN VİKİ
Deduktiv əqli nəticə
Deduksiya (ing. Deduction; lat. deuctio) — əldə etmə, hasil etmə, çıxarma. Latın mənşəlidir. Əsas mühakimə (əqli nəticə) üsullarından və tədqiqat metodlarından biri. Deduksiya öz metodoloji üslubuna görə induksiyadan fərqlənir. İnduksiyanın əksidir, mühakimə prosesində ümumi müddəalardan xüsusi nəticə çıxarmaq, hər hansı bir ümumi fikirdən məntiqi yola çıxmaq, prinsip yaxud təklif ortaya qoymaq. Deduksiyaya sadə misal olaraq aşağıdakı mühakiməni göstərmək olar: "Bütün adamlar ölümə məhkumdur. Sokrat adamdır. Onda Sokrat olümə məhkumdur".

Digər lüğətlərdə

жёлтые отбивна́я бунд вче́тверо нумеро́вщик перепо́й понавести́ прополоска́ться расщёлкаться реша́ться умина́ться (а)ир гравилат стопор Bahrein be behind bitt fief gas-discharge permeant predesignation store-cattle unextirpated внакладку истасканный