ABA
сущ.
1. ряса, хламида, мантия
2. плащ, накидка, аба
2
сущ. простореч.
1. старшая сестра
2. старшая невестка
is. [ər.] köhn. Müsəlman ruhanilərinin və mömin adamların üstdən geydikləri qolsuz və ya gödəkqollu, yaxası açıq uzun kişi paltarı (əslində ərəb milli
Tam oxu »is. [ər. “əb” söz. cəmi] Atalar, atababa. □ Abavü əcdad – ata-babalar, əcdad, nəsil, babalar. Mərhum Mirzə Cəmal öz tarixində Pənah Əli xanın abavü əc
Tam oxu »ряса, хламида, одежда вроде плаща (ее большей частью одевает духовенство в мусульманских странах)
Tam oxu »I (Gədəbəy, Quba, Ordubad, Zəngilan) ata. – Bizdə hindi aba çox işdəmiyədü, ata diyəduğ (Quba); – Abam taxıl biçiydi (Zəngilan); – Abam bi:lləri də kö
Tam oxu »I ABA (müsəlman ruhanilərinin üstdən geydikləri qolsuz və ya gödəkqollu, yaxası açıq uzun pallar, xalat)
Tam oxu »Dialektlərdə çox işlənir, “ana” anlamını əks etdirir. Həvva sözünün dəyişilmiş formasıdır. (Bəşir Əhmədov
Tam oxu »müxtəlif türk dillərində ana, bacı, əmi, ata mənalarında işlənir. Bunu ərəbcə «əb»in cəmi kimi də izah edirlər
Tam oxu »dilimizin daha qədim kəlmələrindəndir. Bəzi türk dillərində hələ də işlənməkdədir. ―Hörmətəlayiq adam‖ deməkdir
Tam oxu »