KÖBƏLƏTMƏK
глаг. просить, заставить кого оторочить, обшить края чего
icb. 1. куьбе гутаз (цваз) тун (гун); 2. куьбе гуз тун, къерехар тирвал куьбе (гьеже) элкъуьриз тун.
Tam oxu »icb. 1. Köbə verdirmək, köbə qoydurmaq, köbə tikdirmək. 2. Köbə verdirmək, ətrafına köbə çəkdirmək; haşiyələndirmək
Tam oxu »