DİLLƏNDİRMƏK

icb.
1. Dillənməyə, danışmağa, söyləməyə məcbur etmək.
Dərdliyə söz deməyin; Dərd onu dilləndirər. (Bayatı).
[Əntiqəni] dindirib dilləndirmək mümkün olmurdu. Mir Cəlal.

2. məc. Çalmaq, səsləndirmək; səs çıxarmağa məcbur etmək, dilə gətirmək.
…Bəxtiyar uzaqdan tarın simlərini dilləndirir. A.Şaiq.
Qocaman ustalarımızdan Bakıxanov tarı dilləndirir. S.Rüstəm.

DİLLƏNDİRMƏ
DİLLƏNMƏ

Digər lüğətlərdə

аполити́чно вдувно́й видеомонито́р гуде́ть ку́мушкин лега́льно мордобо́йничать немилосе́рдный подгрыза́ть пучегла́зый рудники́ апгре́йд дарови́тость нематериа́льный норови́стость перенумеро́вывание позлаща́ть alee intent lapful leave off semasiology siege-artillery tick-infested по-разному