ə. «beyin» 1) ağıl; şüur; 2) burun; 3) damaq; 4) m. kef, nəşə.
ə. «beyin» 1) ağıl; şüur; 2) burun; 3) damaq; 4) m. kef, nəşə.
[ər.] сущ. мефт, маст; // пер. акьул, фагьум, мукьуф; ** dimağı çağ olmaq кил. damaq² (damağı çağ olmaq)
Tam oxu »is. [ər.] Beyin. // məc. Ağıl, şüur. Mey gərçi səfa verər dimağə; Axdığı üçün düşər əyağə. Füzuli. Bu sözlər Tanyaya olduqca təsir etdiyindən, onun qə
Tam oxu »