distress1
n 1. bəla, fəlakət, bədbəxtlik, müsibət; a ~ signal fəlakət siqnalı; to send out a ~ signal fəlakət siqnalı göndərmək; The giri’s leaving home was a great distress to her family Qızın evi tərk etməsi onun ailəsi üçün böyük müsibət / fəlakət / bədbəxtlik idi; 2. ehtiyac, kasıblıq, səfalət; to live in ~ yoxsulluq / səfalət içərisində yaşamaq;
◊ Two in distress makes sorrow less at. söz. ≅ El ilə gələn (qada-bəla) toy-bayramdır
distress2
v 1. fəlakətə / müsibətə / bədbəxtliyə salmaq; əziyyət vermək, əziyyətə salmaq, narahat etmək; to ~ oneself narahat olmaq, əziyyətə düşmək; to be ~ed for smb. bir kəs üçün həyəcan keçirmək / narahat olmaq; 2. kasıblıq / yoxsulluq / səfalət vəziyyətinə salmaq
