DOĞANAQ

is.
1. Bir-birinə bənd etmək üçün örkənin, sicimin ucuna bağlanan ağac haçacıq (qarmaq); örkən halqası.
Örkən nə qədər uzun olsa, yenə gəlib doğanaqdan keçər. (Məsəl).

2. Aşılanmış dərini yumşaltmaq üçün haçaşəkilli dəmirdən qayrılmış içərisi tiyəli alət. Aşılanmış dəri doğanaqdan keçməsə, yumşalmaz.
DOĞAN
DOĞANAQLAMA

Значение слова в других словарях

дестабилизацио́нный дефекти́вность мыша́чий негра́ждане нерента́бельно отко́лка поскака́ть пятивершко́вый самопозна́ние апперко́том раскомандиро́вочный снаряжа́ть скамья Angora barebone cicisbei end-wool exodontia ladder-back no-strings sceptic Sulawesi Sea доступный приостанавливаться равновеликий