DOĞRAMAQ
1. рубить, колотить, пилить;
2. крошить, нарезать;
гл. 1. куьткуьнун, кӀус-кӀус атӀун, кӀус-кӀус авун (мес. як, фу); // хун; кукӀварун; odun doğramaq кӀарасар куьткуьнун (хун); 2
Tam oxu »f. abattre vt, couper vt ; odun ~ fendre du bois ; ət ~ hacher la viande çörək ~ couper (trancher) le pain
Tam oxu »Kökü toğ (“kəs” deməkdir) kəlməsidir. Doğ-u-ra kimi olub (u isim düzəldib), -ra feil düzəldir. Uyğur dilində doğ (toğ) feili var, “kəsmək” deməkdir
Tam oxu »f. 1. (ağacı) to fell (d.); (odunu) to hew (d.), to hack (d.), to chop (d.); 2. (əti) to mince, to chop (d
Tam oxu »глаг. 1. рубить (ударяя секущим орудием, разделять на части); разрубить. Odun doğramaq рубить дрова, ət doğramaq рубить мясо 2
Tam oxu »f. 1. Doğrayıcı, kəsici alətlə bir şeyi xırda-xırda kəsmək, parça-parça kəsmək; parçalayıb, sındırıb kiçik-kiçik hissələrə ayırmaq
Tam oxu »