DUMANLANDIRMAQ₂

f. Dumanla, tüstü ilə örtmək; duman, tüstü qaldırmaq; tüstüləmək.
Zərrintac xanım kreslodan üzüyuxarı dumanlandırdığı boz tüstünün içində sanki Xosrovun şirin sözlərini dinləyirdi. S.Rəhimov.

// məc. Dumanlı, anlaşılmaz hala salmaq, üstünü örtmək, pərdələmək.
Qəzetdə böyük mətləbləri dumanlandıran, xırda məsələləri şişirdən yazılar da özünə yer tapırdı. M.İbrahimov.

DUMANLANDIRMAQ₁
DUMANLANMA

Значение слова в других словарях