duraq
сущ. 1. акъваздай чка, амукьдай чка, кӀвал, бендергагь; 2. кил. duracaq 1).
1 сущ. 1. остановка 2. стоянка, стойбище 2 сущ. диал. желтуха (у скота)
is. Duracaq, dayanacaq yer, mənzil, düşərgə. Çarvadarların duraqları karvansaralar olardı. – Çənlibel durağım, Qırat oynağım; At minməkdə arzumanım qa
