DÖYƏNƏK


1. is. Çox sürtülməkdən, toxunmaqdan, bir şeyə dəyməkdən, yaxud döyülməkdən dəridə əmələ gələn sərtlik, qalınlıq; qabar. Əlləri döyənəkdir. İri ayaqqabı ayaqlarda qabar və döyənək əmələ gəlməsinə səbəb olur.
– İllərlə isti küləklərin, qara yellərin, quraq havaların vurduğu sillə, şapalaqların döyənək yeri sağalırdı. Ə.Vəliyev.

□ Döyənək olmaq – döyənək əmələ gəlmək.
Gündə yüz yol vurardılar dəyənək; Sağrısı sərbəsər olub döyənək. S.Ə.Şirvani.
Qoca döyənək olmuş əlini irəli uzatdı. S.Rəhimov.

2. sif. Çox gəzilib tapdalanmış yer; çox döyəcləməkdən, sürtünməkdən, tapdalanmaqdan, yaxud quraqlıqdan bərkimiş yer; tapdaq. Çox ayaqlanmaqdan bağlar döyənək olmuşdur.
◊ Döyənəyini basmaq (tapdalamaq, ayaqlamaq) – birini ən çox narahat edən, ən çox ağrıdan, incidən, ən çox toxunan şey haqqında.
Bayram sanki bəyin ən nazik yerindəki döyənəyi ayaqlayıbmış. Ə.Vəliyev.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • DÖYƏNƏK döyənək bax qabar
  • DÖYƏNƏK qabar

Etimologiya

  • DÖYƏNƏK Döymək feilindən əmələ gəlib. Güman ki, tarixi baxımdan dəyənək (dubinka) sözü ilə eyni kökə malikdir
DÖYƏCLƏNMƏK
DÖYƏNƏKLİ
OBASTAN VİKİ
Döyənəkotu
Giləmeyvəli döyənəkotu

Digər lüğətlərdə

де́точки дог неде́йственность нови́к новообразова́ние остеофи́т перебро́с переса́ливание раскалённый славянщи́зна челове́ко-ча́с дискантовый зия́ть франча́йзер Darwinist deontological exactly nuisance opaqueness puparium tenner wash-bear мавзолей мансарда неотзывчивый