DÜDƏMƏ
прил. сущ. 1. мелез; акахьай, кьве жинс (мес. ламни балкӀан) акахьуникай арадал атанвай (къатир); 2. кьве сив авай; ири (мес. чукӀул).
Farscadır, do (dü) vədəmə (tiyə, bıçaq) sözlərindən əmələ gəlib. İlkin mənası “xəncər” (ikiağızlı kəsər) demək olub
Полностью »I сущ. 1. помесь (порода, потомство, выведенные в результате скрещивания животных различных видов, пород) 2
Полностью »sif. və is. 1. İki cinsdən törəmiş; mələz. Qatır düdəmə heyvandır. 2. İkiağızlı; iri. Düdəmə bıçaq
Полностью »