DÜZƏLTMƏ

1. “Düzəltmək”dən f.is.
2. sif. Başqasından (başqa kəmiyyətdən, sözdən və s.-dən) düzəldilmiş. Düzəltmə sifət (sözdüzəldici şəkilçilərin sözlərə bitişdirilməsi ilə düzələn sifət). Düzəltmə fel (müəyyən nitq hissələrinə sözdüzəldici şəkilçilərin artırılması ilə əmələ gələn fel). Düzəltmə zərf (sadə zərfin və ya başqa nitq hissəsinə aid olan sözün üzərinə müxtəlif sözdüzəldici şəkilçilərin artırılması ilə düzələn zərf ).
3. Uydurma, yalan.